Terkediliş..

Güzel bir gün olabilirdi, sabah aynaya bakmasaydım eğer..
Birkaç gündür rahattım oysa, ayna bana uzaktı, ben aynaya..
 
Aynada farkettim;
sevdiğim tüm insanlar gibi saçlarımın da beni terk ettiğini..
Birer-ikişer terk ediyorlardı, şimdi toptan firar eder olmuşlar..
Hepsinin başımın üzerinde yeri vardı oysa;
şimdi hepsi yerlerinden toz-duman olmuşlar..
Oysa ben, beni terk eden saçlarımı seviyordum,
beni terk eden tüm insanları sevdiğim gibi..
 
Gariptir; neyi(kimi) sevsem, terk ediyor beni..
En çok kendimi severdim;
ilk ben terk ettim kendimi..

4 Yorum:

bak bu güzeldi işte.ama başlık terkediliş değil de fark ediliş olmalıydı.sen saçlarının seni terk ettiğini yeni mi anladın? :)))
ayrıca "Gariptir; neyi(kimi) sevsem, terk ediyor beni.." cümlesini ben de zaman zaman geçiririm içimden.kalan sağlar bizimdir diyebilmek lazım yine de.hem bir kaç tel saça hem de yanımızda kalan bir kaç insana dair.


 

Kel olabilirim ama ayrıca zeki, çevik, az buçuk da ahlâklıyımdır:)
Ki zaten yıllardır diyorum; kel erkekler, seksi erkeklerdir.. Biraz da kıskanç tabii.. Bu sebeple kel kalıyoruz.. Kelliğimle alay edecek kadar kendine olan güvenine de şaştım doğrusu.. 43 numaralı terliğimi elime alırsam görürsün gününü..

 

"Yüzü güzel insanlar kel olurmuş ." diye bir yazı okumuştum seneler önce.

 

Adsız ;
Emin ol, seneler önce okuduğun o yazının benimle hiç ilgisi yok..
Beni görse idin, anlardın bunu..

 

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.