Altıdan Otuzikiye..



     Korkulacak birşey olmamasına rağmen başkalarının korkularından tedirgin olup, başkalarının korkularından korkmaya başlamanın sıkıntısını yaşıyorum.. Oysa ben vurdumduymaz, nemelazımcı biriydim.. İçime gelip yerleşen, bu kimsenin kırılmamasını, üzülmemesini, korkmamasını isteyen his de neyin nesi..?


     Ah takvim yapraklarını kırmızı renge boyayan haftasonu.. Benim güneşe hasret şehrim.. Cumartesi gününün tedirginliği ve aynı zamanda yorgunluğu, pazar gününün Bakırköy yalnızlığı.. Ah benim sürekli sorun çıkaran ve moral bozan evim.. Ah benim bitmek bilmeyen isteklerim.. Ah benim telefonuna kontör bile yükleyemeyecek duruma gelen erkekliğim.. Ah benim içindekileri kimseye söyleyemeyen çaresizliğim..


     Hadi bana doğruyu söyleyin; siz de benim kadar günahkâr hissediyor musunuz kendinizi..? Ya birinin hayatını mahvetti, masumiyetini yok ettiyseniz..?


     Daha altı yaşında yeni yetme bir velettim.. İleride bir küçük kuş, yağmur sonrası oluşan su birikintisinden su içmekteydi.. Elime, fazla iri olmayan bir taş aldım.. Kuşa az daha yaklaştım.. Sağ kolumu epeyce bir gerdikten sonra var gücümle taşı kuşa doğru fırlattım.. Kuş, tehlikeyi anlar anlamaz birkaç santim havalandı, taş başına isabet ettikten sonra su birikintisinin içine düştü ve son nefesini orada verdi.. Yanına koştum.. Büyük bir iş yapmış olmanın verdiği gururla kuşun cansız bedenine baktım.. Ne kadar büyük bir iş yapmıştım.. O an, ne kadar da büyük bir adamdım.. !


     Ah benim günahkâr çocukluğum.. Daha altı yaşındaydım.. Bir kuşun hayatına son verdikten sonra büyük bir işi başarmanın gururunu yaşamıştım..

     Ah benim yıllar geçse de değişmeyen günahkâr yanım..
     Bir masumiyete son verip, bu durumdan mutlu olabilen otuziki yaşım..


     Biliyorum, ben hiç değişmedim.. Altıdan otuzikiye, hep aynı türküyü söyledim..


4 Yorum:

çocukken olur öyle şeyler, henüz idrakında olamıyor çocukken insan bazı şeylerin... bak pişmanlığını duyuyorsun şimdi bile...ene güzel duygular hisler yer
leşmiş ruhuna yahu ne istiyosun.normali de bu belki.. sonuçta insansın ve insani duyguların var senin de.. evin niye sorun çıkarıyor yahu ne oldu evine.

 

bir hayal kur ;
Çocukken bunları yapmak normal de, hâlâ yapıyor olmaktın anormal olan..
Evim de birgün bir makine bozuluyor, bir gün bir başka biri.. Demek bir yerden haram para giriyor ki eve, böylece çıkmış oluyor o para..

 

Korkmak değer vermektir aslında..

 

Pek bir değer veririm tüm canlılara..

 

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.